اهمیت دعای گروهی
دعای گروهی بخش مهمی از یک کلیسای زنده است، آنقدر این موضوع مهم است که ما در کتاب اعمال رسولان می بینیم که کلیسای اولیه بطور مرتب با یکدیگر جمع می شدند تا از اصول و تعالیم شاگردان مسیح، شکستن نان… و شرکت در دعای گروهی با آنها باشند (اعمال رسولان ۲ : ۴۲).
دعای گروهی با جمع مؤمنین به مسیح اثری بسیار مثبت با خود به همراه دارد.
وقتی با سایر ایمانداران، ایمان مشترک خود را در دعا بکار می اندازیم، باعث اتحاد و بنای می شود.
در دعا روح القدس که در همۀ ایمانداران به یکسان ساکن است، باعث شادی آنها می شود.
وقتی در دعا پرستش خداوند و نجات دهنده مان عیسی را در جمع مؤمنین می شنویم، اتحادی در همۀ ما ایجاد می کند که در هیچ جایی از زندگی خود نمیتوانیم آن را بیابیم.
شنیدن دعای دیگران برای آنانیکه خود را تنها می بینند و زیر بار مشکلات زندگی قرار دارند، باعث تشویق آنان می شود. (اول تسالونیکیان ۵ : ۱۱).
همچنین وقتی نزد خداوند در دعا برای دیگران شفاعت می کنیم، در قلب خود ما محبت و توجه به نیاز آنان زیاد می شود.
در کل دعای گروهی، انعکاسی از قلبهای افرادی است که در آن جمع حضور دارند.
چگونه می بایست در دعای گروهی حاضر شویم؟
۱) با فروتنی؛ “در حضور خدا فروتن شوید تا شما را سرافراز کند”. (یعقوب ۴: ۱۰).
۲) با راستی؛ ” خداوند نزدیک است به همۀ آنان که او را میخوانند؛ به آنان که او را صادقانه میخوانند”. (مزمور ۱۴۵: ۱۸).
۳) با اطاعت؛ “ای عزیزان، اگر دل ما، ما را محکوم نکند، در حضور خدا اطمینان داریم و هر آنچه از او درخواست کنیم، خواهیم یافت، زیرا از احکام او اطاعت میکنیم و آنچه موجب خشنودی اوست، انجام میدهیم”. (اول یوحنا ۳: ۲۱ و ۲۲).
۴) با شکرگزاری؛ “زیرا حتی زمانی که در تِسالونیکی بودم، چند بار برای رفع احتیاجاتم فرستادید”. (فیلیپیان ۴ : ۶).
۵) با اطمینان کامل؛ “پس آزادانه به تخت فیض نزدیک شویم تا رحمت بیابیم و فیضی را حاصل کنیم که بههنگام نیاز یاریمان دهد”. (عبرانیان ۴ : ۱۶).
بسیار اهمیت دارد که در جمع مؤمنین، در دعا روی سخن ما خود خداوند باشد.
عیسی خداوند در انجیل متی ۶ : ۵ الی ۸ دربارۀ این موضوع اینگونه تعلیم می دهد؛
“هنگامی که دعا میکنی، همچون ریاکاران مباش که دوست میدارند در کنیسهها و سَرِ کوچهها ایستاده، دعا کنند تا مردم آنها را ببینند. آمین، به شما میگویم، اینان پاداش خود را به تمامی یافتهاند. امّا تو، هنگامی که دعا میکنی به اتاق خود برو، در را ببند و نزد پدر خود که در نهان است، دعا کن. آنگاه پدرِ نهانبینِ تو، به تو پاداش خواهد داد. همچنین، هنگام دعا، عباراتی توخالی تکرار مکنید، آنگونه که بتپرستان میکنند، زیرا میپندارند بهسبب زیاده گفتن، دعایشان مستجاب میشود. پس مانند ایشان مباشید، زیرا پدر شما پیش از آنکه از او درخواست کنید، نیازهای شما را میداند”.
بیاد داشته باشید که به دعا بعنوان عملی برای دریافت خواسته های خود از خدا نگاه نکنید. دعای گروهی کتاب مقدسی، تجمع اشتیاق ایماندارانی است که با یکدیگر در اتحاد گرد آمده و با خدای عادل، کامل و مقدس می شوند.
خدا در دعا به فرزندان خود گوش می کند؛
الف) دعا به هنگام حمد و پرستش؛ (مزمور ۲۷ : ۴، ۶۳ : ۱ الی ۸).
ب) دعا به هنگام توبه و اعتراف؛ (مزمور ۵۱، انجیل لوقا ۱۸ : ۹ الی۱۴).
پ) شکرگزاری و قدردانی؛ (فیلیپیان ۴ : ۶، کولسیان ۱ : ۱۲).
ت) دعای شفاعتی برای دیگران؛ (دوم تسالونیکیان ۱ : ۱۱، ۲ : ۱۶).
بنابراین دعا، متحد شدن با خدا جهت انجام نقشة او برای ما و دیگران می باشد، ما در دعا خدا را وادار به انجام ارادة خودمان نمی کنیم. خدا خواسته ها و شرایط ما را خیلی بهتر از خودمان می داند، مسیح در انجیل متی ۶: ۸ فرمود؛ “قبل از اینکه از او (خدا) بپرسیم آنها را می داند”. خداوند به دعاهایی که در سرسپردگی کامل به ارادة مقدس او چه فردی و چه گروهی باشد، همیشه جواب مثبت می دهد.
وقتی دو یا سه نفر با یکدیگر متحداً دعا می کنند، حتی اگر از هم فاصله داشته باشند عیسی مسیح در آن دعا حضور خواهد داشت.
عیسی خداوند در انجیل یوحنا ۱۷ : ۲۲ و ۲۳ بر دعای متحد گروهی تأکید کرد؛ “…جلالی را که به من بخشیدی، بدیشان بخشیدم تا یک گردند، چنانکه ما یک هستیم؛ من در آنان و تو در من. چنان کن که آنان نیز کاملاً یک گردند تا جهان بداند که تو مرا فرستادهای، و ایشان را همانگونه دوست داشتی که مرا دوست داشتی“.
0 دیدگاه در “اهمیت دعای گروهی”