كتاب‌ داوران‌ حاوی‌ ۳۵۰ سال‌ رویدادهای‌ قبل‌ از دوران‌ سلطنتی‌ اسرائیل‌ است‌. پیش‌ از اینكه‌ شائول‌ بعنوان‌ نخستین‌ پادشاه‌ اسرائیل‌، حكومت‌ این‌ قوم‌ را عهده‌دار شود، رهبرانی‌ اسرائیل‌ را اداره‌ می‌كردند. واژه‌ «داوران‌» كه‌ عنوان‌ این‌ كتاب‌ است‌، به‌ همین‌ رهبران‌ اشاره‌ می‌كند. در این‌ كتاب‌ می‌خوانیم‌ كه‌ قوم‌ اسرائیل‌ خدای‌ خود را كه‌ آنان‌ را از مصر بیرون‌ آورده‌ بود تا به‌ سرزمین‌ موعود برساند، فراموش‌ می‌كنند و مانند قوم‌های‌ مجاور به‌ پرستش‌ بتها می‌پردازند. گاه‌ دوازده‌ قبیله‌ اسرائیل‌ بجای‌ جنگیدن‌ با دشمنان‌ خود، با یكدیگر وارد كارزار می‌شوند. گویا هر قبیله‌ای‌ فقط‌ منافع‌ خود را جستجو می‌كند و نه‌ مصالح‌ تمام‌ قوم‌ را. در زمان‌ داوران‌، در سرزمین‌ كنعان‌ هنوز قوم‌ها و قبیله‌هایی‌ باقی‌ مانده‌ بودند كه‌ بر اسرائیل‌ یورش‌ می‌بردند. اینان‌ عبارت‌ بودند از فلسطینیها، حیتیها و اموریها. زمانی‌ كه‌ قوم‌ اسرائیل‌ مورد تاخت‌ و تاز دشمن‌ قرار می‌گرفت‌، از خداوند طلب‌ یاری‌ می‌نمود و خداوند نیز یك‌ «داور» به‌ كمك‌ آنان‌ می‌فرستاد تا آنان‌ را رهبری‌ كرده‌، دشمن‌ را شكست‌ دهد. سپس‌ برای‌ مدتی‌ صلح‌ برقرار می‌شد. اما بمجرد فوت‌ داور، قوم‌ اسرائیل‌ دوباره‌ به‌ روش‌ گناه‌آلود خود روی‌ می‌آورد. در این‌ كتاب‌ شرح‌ كارهای‌ دوازده‌ «داور» آمده‌ است‌. در این‌ كتاب‌ همچنین‌ می‌خوانیم‌ كه‌ قوم‌ اسرائیل‌ هنگامی‌ كه‌ از عبادت‌ خداوند دست‌ برمی‌دارند تا چه‌ حد ظالم‌ و ستمكار می‌شوند و مانند قوم‌های‌ دیگر به‌ شرارت‌ می‌پردازند. در داوران ۱۱: ۲-۱۹ می‌توان‌ خلاصه‌ تمام‌ كتاب‌ را دید. فراز و نشیبهای‌ قوم‌ اسرائیل‌، یكی‌ پس‌ از دیگری‌، بصورت‌ هفت‌ دوره‌ در این‌ كتاب‌ ثبت‌ شده‌ است‌. بنظر می‌رسد كه‌ قوم‌ اسرائیل‌ متوجه‌ نمی‌شوند كه‌ گناه‌ همیشه‌ مجازات‌ دارد. بارها می‌خوانیم‌ كه‌ قوم‌ اسرائیل‌ هر چه‌ دلشان‌ می‌خواست‌ انجام‌ می‌دادند و با این‌ كار، راه‌ را برای‌ مشكلات‌ بیشتر باز می‌كردند. كتاب‌ داوران‌ گویای‌ این‌ واقعیت‌ است‌ كه‌ خداوند هرگز گناه‌ را بی‌سزا نمی‌گذارد، اما در ضمن‌، به مجرد اینكه‌ شخص‌ خاطی‌ متوجه‌ خطای‌ خود می‌شود و با تأسف‌ قلبی‌ و حقیقی‌، دست‌ توبه‌ بسوی‌ خداوند دراز می‌كند، خداوند او را می‌بخشد و از گناهش‌ چشم‌پوشی‌ می‌كند.