هفت وعدۀ خدا
خداوند وعده داده که من باخاطر ایمان به مسیح بخشیده شده ام؛
مزمور ۱۰۳: ۸ الی ۱۲
یهوه رحیم و فیاض است، دیرخشم و آکنده از محبت. تا ابد محاکمه نخواهد کرد، و همیشه بُغض نخواهد داشت. او با ما مطابق گناهانمان رفتار نمیکند و به ما بر حسب تقصیراتمان سزا نمیدهد. زیرا به اندازهای که آسمان از زمین فراتر است، به همان اندازه نیز محبت خدا نسبت به ترسندگان او عظیم است! به اندازهای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه نیز نافرمانیهای ما را از ما دور کرده است.
اشعیاء ۱: ۱۸
خداوند میگوید: بیایید تا در برابر یکدیگر حُجت بیاوریم؛ اگرچه گناهان شما چون ارغوان باشد، همچون برف سفید خواهد شد؛ و اگرچه همچون قرمز، سرخ باشد، مانند پشم خواهد شد.
اعمال رسولان ۱۰: ۴۳
پیامبران جملگی دربارۀ او شهادت میدهند که هر که بدو ایمان آورد، به نام او آمرزش گناهان خواهد یافت.
رومیان ۸: ۱
پس اکنون برای آنان که در مسیحْ عیسی هستند، دیگر هیچ محکومیتی نیست.
افسسیان ۱: ۷ الی ۱۰
در او، ما به واسطۀ خون وی رهایی یافتهایم، که این همان آمرزش گناهان است، که آن را به اندازۀ غنای فیض خود، همراه با حکمت و فهم کامل، بهفراوانی به ما بخشیده است. او راز ارادۀ خود را به ما شناسانید، بنا بر قصد نیکوی خود که در مسیح نمایان ساخت به جهت ادارۀ امورِ کمالِ دوران. و آن اراده این است که همه چیز را، خواه آنچه در آسمان و خواه آنچه بر زمین است، در یکی یعنی مسیح گرد آورد.
کولسیان ۱: ۱۳ و ۱۴
زیرا ما را از قدرت تاریکی رهانیده و به پادشاهی پسر عزیزش منتقل ساخته است، که در او از رهایی، یعنی از آمرزش گناهان برخورداریم.
اول یوحنا ۱: ۹
ولی اگر به گناهان خود اعتراف کنیم، او که امین و عادل است، گناهان ما را میآمرزد و از هر نادرستی پاکمان میسازد.
خداوند وعده داده که من در مسیح آزادم؛
مزمور ۱۱۸: ۵
در تنگی خود خداوند را خواندم، و خداوند اجابتم فرموده، مرا فراخی بخشید.
یوحنا ۸: ۳۶
پس اگر پسر شما را آزاد کند، براستی آزاد خواهید بود.
رومیان ۶: ۶ الی ۸
زیرا میدانیم آن انسانِ قدیم که ما بودیم، با او بر صلیب شد تا پیکرِ گناه درگذرد و دیگر گناه را بندگی نکنیم. چون آن که مرده است، از گناه آزاد شده است. حال اگر با مسیح مردهایم، ایمان داریم که با او زندگی نیز خواهیم کرد.
دوم قرنتیان ۳: ۱۷
خداوند، روح است و هر جا روحِ خداوند باشد، آنجا آزادی است.
غلاطیان ۵: ۱
مسیح ما را آزاد کرد تا آزاد باشیم. پس استوار بایستید و خود را بار دیگر گرفتار یوغ بندگی مسازید.
غلاطیان ۵: ۱۳
ای برادران، شما به آزادی فرا خوانده شدهاید، امّا آزادی خود را فرصتی برای ارضای نَفْس مسازید، بلکه با محبت، یکدیگر را خدمت کنید.
اول پطرس ۲: ۱۶
همچون آزادگان زندگی کنید، امّا آزادی خود را پوششی برای شرارت مسازید، بلکه چون غلامان خدا زندگی کنید.
خداوند وعده که من در مسیح امید دارم؛
مزمور ۲۵: ۳
آری، کسی که برای تو انتظار بکشد هرگز سرافکنده نخواهد شد…
مزمور ۷۱: ۵
زیرا تو، ای خداوندگار، امید من هستی، و تو ای خداوند، اعتماد من، از روزگار جوانی.
امثال ۲۳: ۱۸
زیرا بهیقین آخرتی هست و امیدت زایل نخواهد شد.
مراثی ارمیاء ۳: ۲۵
خداوند برای منتظران خود نیکوست، و برای هر که او را بجوید.
رومیان ۵: ۱ الی ۵
پس چون از راه ایمانْ پارسا شمرده شدهایم، به واسطۀ خداوندمان عیسی مسیح از صلح با خدا برخورداریم. ما توسط او، و از راه ایمان، به فیضی دسترسی یافتهایم که اکنون در آن استواریم، و به امید سهیم شدن در جلال خدا فخرمیکنیم. نه تنها این، بلکه در سختیها نیز فخر میکنیم، زیرا میدانیم که سختیها بردباری به بار میآورد و بردباری، شخصیت را میسازد، و شخصیت سبب امید میگردد؛ و این امید به سرافکندگی ما نمیانجامد، زیرا محبت خدا توسط روحالقدس که به ما بخشیده شد، در دلهای ما ریخته شده است.
دوم قرنتیان ۳: ۱۲
پس چون چنین امیدی داریم، با شهامتِ کامل سخن میگوییم…
عبرانیان ۱۰: ۲۳
بیایید بیتزلزل، امیدی را که به آن معترفیم همچنان استوار نگاه داریم، زیرا وعدهدهنده امین است.
اول پطرس ۱: ۳ و ۴
متبارک باد خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح که از رحمت عظیم خود، ما را به واسطۀ رستاخیز عیسی مسیح از مردگان، تولّدی تازه بخشید، برای امیدی زنده و میراثی فسادناپذیر و بیآلایش و ناپژمردنی که برای شما در آسمان نگاه داشته شده است.
خداوند وعده داده که من توانائی او را دارا هستم؛
رومیان ۱۲: ۶ الی ۸
بر حسب فیضی که به ما بخشیده شده است، دارای عطایای گوناگونیم. اگر عطای کسی نبوّت است، آن را متناسب با ایمانش به کار گیرد. اگر خدمت است، خدمت کند. اگر تعلیم است، تعلیم دهد. اگر تشویق است، تشویق نماید. اگر کمک به نیازمندان است، با سخاوت چنین کند. اگر رهبری است، این کار را با جدیّت انجام دهد. و اگر رحم و شفقت به دیگران است، شادمانه به این کار مشغول باشد.
اول قرنتیان ۱۲
افسسیان ۴: ۱۱ الی ۱۳
و اوست که بخشید برخی را به عنوان رسول، برخی را به عنوان نبی، برخی را به عنوان مبشر، و برخی را به عنوان شبان و معلّم، تا مقدسین را برای کار خدمت آماده سازند، برای بنای بدن مسیح، تا زمانی که همه به یگانگی ایمان و شناخت پسر خدا دست یابیم و بالغ شده، به بلندای کامل قامت مسیح برسیم.
یعقوب ۱: ۱۷
هر بخشش نیکو و هر عطای کامل از بالاست، نازل شده از پدر نورها که در او نه تغییری است و نه سایۀ ناشی از دگرگونی.
اول پطرس ۴: ۱۰
همچون مباشرانِ امین بر فیض گوناگون خدا، یکدیگر را با هر عطایی که یافتهاید خدمت کنید.
خداوند وعده داده که من مقصدی دارم؛
ارمیاء ۲۹: ۱۱
زیرا فکرهایی را که برای شما دارم میدانم، که فکرهای سعادتمندی است و نه تیرهبختی، تا به شما امید بخشم و آیندهای عطا کنم؛ این است فرمودۀ خداوند.
امثال ۱۶: ۹
دل آدمی به راههایش میاندیشد، اما خداوند است که قدمهایش را استوار میسازد.
یوحنا ۱۵: ۱۶
شما نبودید که مرا برگزیدید، بلکه من شما را برگزیدم و مقرر داشتم تا بروید و میوه آورید و میوۀ شما بماند، تا هر چه از پدر به نام من درخواست کنید به شما عطا کند.
رومیان ۸: ۲۸
میدانیم در حق آنان که خدا را دوست میدارند و بر طبق ارادۀ او فرا خوانده شدهاند، همۀ چیزها با هم برای خیریت در کار است.
افسسیان ۲: ۱۰
زیرا ساختۀ دست خداییم، و در مسیحْ عیسی آفریده شدهایم تا کارهای نیک انجام دهیم، کارهایی که خدا از پیش مهیا کرد تا در آنها گام برداریم.
خداوند وعده داده که من با ارزش هستم؛
پیدایش ۱: ۲۷
پس خدا انسان را به صورت خود آفرید، او را به صورت خدا آفرید؛ ایشان را مرد و زن آفرید.
ایوب ۳۳: ۴
روحِ خدا مرا آفریده است، و نَفَسِ قادر مطلق مرا حیات میبخشد.
مزمور ۱۷: ۸
مرا همچون مردمک چشم خود نگاه دار؛ و در سایۀ بالهایت پنهانم کن،
مزمور ۱۳۹: ۱۳ الی ۱۵
زیرا باطن مرا تو آفریدی؛ تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی. تو را سپاس میگویم، زیرا عجیب و مَهیب ساخته شدهام؛ اعمال تو شگفتانگیزند، جان من این را نیک میداند. استخوانبندیام از تو پنهان نبود، چون در نهان ساخته میشدم. آنگاه که در ژرفای زمین تنیده میشدم،
یوحنا ۳: ۱۶
زیرا خدا جهان را آنقدر محبت کرد که پسر یگانۀ خود را داد تا هر که به او ایمان آوَرَد هلاک نگردد، بلکه حیات جاویدان یابد.
اول قرنتیان ۶: ۱۹ و ۲۰
آیا نمیدانید که بدن شما معبد روحالقدس است که در شماست و او را از خدا یافتهاید، و دیگر از آنِ خود نیستید؟ به بهایی خریده شدهاید، پس خدا را در بدن خود تجلیل کنید.
دوم قرنتیان ۳: ۵
نه آنکه خود کفایت داشته باشیم تا چیزی را به حساب خود بگذاریم، بلکه کفایت ما از خداست.
خداوند وعده که من برکت یافته هستم؛
مزمور ۳۲: ۱ و ۲
خوشا به حال آن که عِصیانش آمرزیده شد، و گناهش پوشانیده گردید. خوشا به حال آن که خداوند خطایی به حسابش نگذارد و در روحش فریبی نباشد.
مزمور ۱۴۴: ۱۵
خوشا به حال مردمانی که نصیب آنها این است، خوشا به حال مردمانی که یهوه خدای ایشان است.
غلاطیان ۳: ۸
و کتاب چون پیشتر دید که خدا غیریهودیان را بر پایۀ ایمان پارسا خواهد شمرد، از این رو، پیشاپیش به ابراهیم بشارت داد که همۀ قومها به واسطۀ تو برکت خواهند یافت.
افسسیان ۱: ۳
فیض و سلامتی بر شما باد، از جانب خدا، پدر ما، و خداوندْ عیسی مسیح
رومیان ۱۰: ۱۲ و ۱۳
زیرا میان یهود و یونانی تفاوتی نیست، چرا که همان خداوند، خداوندِ همه است و همۀ کسانی را که او را میخوانند، بهفراوانی برکت میدهد. زیرا هر که نام خداوند را بخواند، نجات خواهد یافت.
0 دیدگاه در “هفت وعدۀ خدا”